الصفحه ٣٣٢ :
ورعايا ، همگى در خدمت او از دروازه شهر بيروت رفتند وپيش از آن كه آفتاب برآيد
در جايى كه دشمن از آن جا
الصفحه ٣٣٨ : اين فتح نبود مگر از
توجّه ايشان ، واگر يارى ايشان نمو بود ، نه من ونه پدرم فتحعلى شاه در صورتى كه
با
الصفحه ٣٢٧ : السّلام را
تأليف مى نموده است مرحوم آقا على رضاى اصفهانى قدسسره
زنده بوده است ؛ زيرا در اين جا با اين
الصفحه ٤٣ :
على بن محمد قاسم
نورى به سال ١٠٨٥ و ١٠٨٦ و ١١٠٩ واجازهاى از محمد مهدى فتونى عاملى به ملا محمد
الصفحه ٢٠٤ : عَلَى عَدَاوَتِهِ»
ـ به ضاد معجمه ـ به معنى مواظبت وامساك [و] كينه در دل گرفتن است ، أضبّ عليه
يعنى : در
الصفحه ١٢ : الجنان يا تفسير ابو الفتوح رازى است.
اين تفسير در ١١ جلد نگارش يافته ، كه
جلد يازدهم دربرگيرنده
الصفحه ١٨٩ :
است در شأن من وبرادرم ودخترم ودو پسرم ودر نه نفر از اولاد پسر من حسين ، مخصوص
به ماست وبس ، ونيست با
الصفحه ٢٠٩ : اينها از حالات منقوله اش كه كاشف است از تصلّب او در امر دين بدون
ملاحظه ملامت ونه عتاب.
قول او
الصفحه ٦ :
آنها تصحيح وتحقيق آثار پيشينيان است.
از اين ميان ، نيمى از آثار ، در حوزه حديث وعلوم مرتبط است
الصفحه ٢٢٨ : المعاد تأليف شده است ؛
خود علامه مجلسى قدسسره
در آخر مجلد مزار (١)
گفته :
والحمد
لله
الصفحه ٢٨١ :
شارح گويد : معلوم مى شود كه ابيات از
حضرت سجّاد ـ سلام الله عليه ـ است ؛ چنان كه در مناقب وبحار
الصفحه ٣٢٨ : وامام ثامن علىّ بن موسى الرّضا عليهماالسلام را زيارت نمود ، در موقع مراجعت
برگشته ودر طهران نزول فرموده
الصفحه ٣٢٩ : ببخشند.
واين
خبر در شهر منتشر شد تا در پيش اهالى مقطوع به گرديد ، ودر اين وقت محمد على خان
نامى از
الصفحه ١٧٣ :
كرد به حبس او بنا به
آنچه در حياة الحيوان (نام كتاب) در احوال معتصم نوشته شده (١).
ودر همان كتاب
الصفحه ١٨٤ : حلقة الباب التي
تحركت عند ذهابه لم تسكن عن الحركة في إيابه»
(١) ، (به درستى كه حلقه
در كه وقت رفتن