|
عيد اضحى وفطر وغدير وروز جمعه ودر سرداب حضرت صاحب الزمان بايد خواند ، وآن اين است : الحمد لله رب العالمين ، وصلى الله على سيدنا ... تا قول او : لا ظمأ بعده يا أرحم الراحمين. |
آن گاه به نقل عمل ديگر پرداخته وراجع به اين دعا حرفى نزده است.
ودر باب چهارم از همين مقال يعنى مقال سيم كه در بيان اعمال ماه ذى الحجه است ـ وعبارت مذكور در سابق نسبت به سند دعا كه پشت سر آن خود دعا را تا آخر نقل كرده نيز در همين باب است ـ در ضمن اعمال عيد غدير گفته :
|
وايضاً سنت است كه در اين روز خواندن دعاى ندبه ، ومذكور شد در اعمال روز دهم اين ماه. |
[وجه اشتباه وشاهد بر مراد]
ووجه اشتباه اين دو بزرگوار عدم تأمل ونظر در مغايرت «زيارت ندبه» و «دعاى ندبه» وعدم توجه والتفات به مضمون آنهاست ، چنان كه به يارى خدا وتوجه ولى او حضرت حجت بن الحسن ـ عجل الله فرجه ـ بيان گرديد.
وقوى ترين شاهد بدين معنى اين است كه هيچ يكى از اين دو نفر زيارت وارده از ناحيه مقدسه را كه بنا بر تصريح سيد ابن طاووس قدسسره معروف به زيارت ندبه است وهمان فقره سبب اشتباه اين دو گرديده ، در كتاب هاى مشار اليهماى خود نقل ووارد نكرده اند ؛ زيرا تو هم اين نموده اند كه مقصود از اين سند همان دعاى ندبه است ؛ عصمنا الله من الزلل ، وألبسهما من فضله خير الحلل.
بيان سيد نسبت به دعى ندبه در اقبال
سيد در فصلى كه در اقبال (١) به عنوان «فيما نذكره من صفة صلاة العيد» معنون كرده ، بعد از كيفيت صلاة عيد وتسبيح فاطمه [عليهاالسلام] وتكبير مخصوصى بعد از آن گفته ٢ : وأحضر عقلك وقلبك للتحميد والتمجيد والدعاء بعد صلاة العيد فقل : اللهم إني أسألك أن ترزقني ...» تا آخر دعاى مفصلى كه در كتاب مزبور ودر بحار درج شده است ، آن گاه
__________________
١. در ص ٢٨٨. (منه). نيز ، ج ١ ، ص ٤٩٥ چاپ مكتب الإعلام الإسلامي.
٢. إقبال الأعمال ، ج ١ ، ص ٤٩٦.