|
عادل به ما رسيده تا ائمه انام عليهمالسلام ؛ يعنى آن كه براى من آنها را نقل كرد امامى عادل بود وآن كه براى او نقل كرد نيز چنين بود وهكذا تا برسد به امام عليهالسلام. |
پس آنچه ذكر شود در اين كتاب از زيارات ودعوات ، تمام آنها مروى است از معصوم عليهالسلام به سند صحيح حتى به اصطلاح متأخرين ولا اقل بد سند معتبر خواهد بود.
واز اين عبارت حال ادعيه معروفه مقامات شريفه مسجد كوفه معلوم مى شود كه تمام آنها به سند معتبر مروى است ؛ زيرا كه تمام آنها را در اين مزار نقل فرموده ، پس هر زيارت مخصوصه كه از اين مزار نقل كنيم مروى ومعتبر خواهد بود.
استحباب قرائت دعاى ندبه در اعياد اربعه
چنان كه گفته : ويستحب آن يدعى به في الأعياد الأربعة ... الخ.
وتوضيح اين وجه با كمال وضوح آن اين كه : استحباب در موضوعى بدون وجود نص ثابت نمى گردد وتا نسبت صدور آن به حضرات معصومين عليهمالسلام داده نشود نمى توان حكم به استحباب آن نمود. پس وجود كلمه «يستحبّ» در اين جا دلالت مى كند كه اين دعا مأثور ومروى از حضرات معصومين عليهمالسلام است ، وبنا بر احتمالى دلالت بر اعتبار سند آن نيز در اعلى درجه مى كند.
[مقدار دلالت احاديث «من بلغ»]
بيان اين احتمال آن كه بناى علما بر آن است كه در مستحبات عمل به احاديث ضعيفه مى كنند ؛ نظر به احاديث معتبره ديگرى كه حاصل مضمون آنها اين است كه : هر كه ثوابى از خدا به او برسد بر عملى واو آن را به جا آورد به او ثواب داده مى شود هر چند امر چنان نباشد كه به او رسيده است (١) ، يعنى هر چند بر خلاف واقع باشد. بنابراين احاديث شريفه كه در حدّ استفاضه است بلكه به حد تواتر معنوى رسيده است علماى ما ـ رضياللهعنهم ـ
__________________
١. اين احاديث مشهور به «اخبار من بلغ» است ، وروايات مختلفى بر آن دلالت مى كند از جمله : هشام از امام صادق عليهالسلام نقل كرد كه فرمودند : من بلغه عن النبيّ صلىاللهعليهوآله شىء من الثواب فعمله ، كان أجر ذلك له وإن كان رسول الله صلىاللهعليهوآله لم يقله.
به اين مضمون بنگريد به : المحاسن برقى ، ج ١ ، ص ٢٥ ، ح ١ ؛ ثواب الأعمال ، ص ١٣٢ ؛ وسائل الشيعة ، ج ١ ، ص ٨٠ ، باب ١٨ في استحباب الإتيان بكل عمل مشروع روي عنهم عليهمالسلام ؛ نيز شرح مازندرانى بر أصول الكافي مازندرانى ، ج ٨ ، ص ٢٧٥.