مىنمايد ، ويا به معنى نياح (نوحه كردن) بر ميّت است ، پس گويا او ندبه مىكند بر امام عصر ؛ چون به درستى كه آن بزرگوار براى استتارش ونبودن رسيدن به سويش ونيسىتى انتفاع كامل ، ويا او مانند متوفى مىشود بر او مىنالند ، خصوصاً كه دشمنان براى درازى غيبت ، يكبار ولادتش را انكار مىنمايند ؛ چنان كه اكثر عامّه گفتهاند : به درستى كه هنوز متولد نشده! وبار ديگر مىگويند : به درستى كه مرده! چنان كه مستفاد مىشود از آنچه روايت كرده آن را در بحار از غيبت نعمانى از حضرت ابى جعفر (باقر عليهالسلام) فرمود : به درستى كه قائم را دو غيبت هست در ايّام : يكى از آنها چنين گفته مىشود كه آن حضرت هلاك شده ومعلوم نيست كه به كدان بيابان رفته (١).
ودر آن كتاب نيز از حضرت صادق عليهالسلام روايت شده فرمود حازم را : به درستى كه صاحب اين امر را دو غيبت خواهد شد ؛ در آخر غيبت دوّم ظهور مىكند. پس اگر كسى بيايد به تو در حالتى كه مىگويد كه : «دست از خاك قبر آن بزرگوار عليهالسلام تكانيدم» ، هر آينه تصديق مكن او را (٢).
يعنى غيبت دوّمى براى درازى آن ـ چنان كه گذشت در دوره ما از هزار ، چنانى كه زندگى نمىكند از بشر در مثل اين مدت احدى در اين قرنها ـ پس بعضى از مردم بگويد : «به درستى كه او (صاحب الأمر عليهالسلام) مرد» ، امام عليهالسلام آن را بعيد شمرده وفرمود : هر كه خبر دهد موت وى را پيش از ظهورش با حس وعيان به اين كه بگويد : دفنش كردم با دست خود (ودستم را كه در وقت دفن كردنش خاك آلود وغبار آغشته شده بود پاك كردم)! پس باور مكن آن را ؛ زيرا كه ظهور وى پس از غيبت كبرايش از محتومات (كارهايى كه حتماً بايد بشود) هست. روزى كند به ما خداى تعالى فيض ديدارش را.
فصل اول [از دعا]
دعا :
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ ، اَلْحَمْدُ للهِ رَبِّ الْعالَمينَ ، وَصَلَّى اللهُ عَلى سَيِّدِنا مُحَمَّدٍ نَبِيِّهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ تَسْليماً. اَللّـهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلى ما جَرى بِهِ (٣) قَضاؤكَ في اَوْلِيائِكَ الَّذينَ اسْتَخْلَصْتَهُمْ لِنَفْسِكَ وَ
__________________
١. بحار الأنوار ، ج ٥٢ ، ص ١٥٦ ، ح ١٥ ؛ الغيبة للنعماني ، ص ١٧٣ ، ح ٨.
٢. بحار الأنوار ، ج ٥٢ ، ص ١٥٤ ، ح ٨ ؛ الغيبة للنعماني ، ص ١٧٢ ، ح ٦.
٣. خ ل : فِيهِ.