پس عزيز كه يكى از سادات ومتولّد در سال (١) است ، به همان سه بيت از ابيات مذكوره در موقع وفات فرزندش كه در نظرش در روز عيد بوده تمثّل نموده است وديگران تصوّر كرده اند كه او خودش انشاء نموده است ، والله أعلم بحقيقة الحال.
[توضيح عبارت «نحن أعيادنا مآتمنا»]
مضمون «ونحن أعيادنا مآتمنا» را كه موافق مضمون حديث مأثور از حضرت باقر ـ سلام الله عليه ـ است چنان كه گذشت صاحب قريحه غرّاء آقا شيخ سعيد اهرى ـ وفقه الله ـ به نظم آورده ، وخطاب به حضرت امام زمان ـ عجّل الله فرجه ـ عرض كرده است :
دوستان بى تو نجويند شها ناز ونعيم |
|
جز لقاى تو نخواهند ز خلّاق رحيم |
مبتلا چند كنى منتظران را به بلا |
|
اى كه هجر تو به عشاق عذابى است اليم |
العجل اى شه خوبان كه به تنگ آمده ايم |
|
از كسانى كه ملول اند وجهول اند ولئيم |
تا به كى (٢) حجّت حق محيى دين سرّ نهان |
|
منتظر ما بنشينيم به كوى تو مقيم |
دل ما خون شده از طعنه اغيار خدا |
|
برسان صاحب ما را كه از اين غصه رهيم |
بى تو اعياد به ما ماتم وغم مى گذرد |
|
زان كه بينيم شها حقّ تو در دست لئيم |
* * *
__________________
١. زمان تولد عزيز در نسخه درج نشده است. وى همان أبو منصور نزار بن معد أبي تميم است كه در يتيمة الدهر ، ثعالبى (ج ١ ، ص ٢٥٤) شرح حالش مندرج مى باشد. ابن كثير در البداية والنهاية (ج ١١ ، ص ٣٦٦) وى را در زمره در گذشتگان سال ٣٨٦ هجرى در سن ٤٢ سالگى بر شمرده ، بنابراين تولد وى بايد در سال ٣٤٤ باشد. در الكامل (ج ٩ ، ص ١١٦) سن او را ٤٢ سال وهشت ماه ونيم ضبط كرده است.
٢. كى اى. خ. ل. (منه).