[مراد از شهور ماه هاى عربى است]
پوشيده نماند كه مبناى امور شرعى بر شهور قمرى است نه شمسى ، واين يكى از مراسم وشعائر بزرگ دينى است.
وشايد حديث معروف ـ يعنى عبارت انجيل نسبت به پيغمبر [آخر] زمان ـ اسامى شهور كما في زماننا هذا باشد ؛ چنان كه از بعضى از بزرگان چنين شنيدم ، ودر ضمن بيان اعياد اربعه اشاره بر امر مزبور مناسبت دارد.
[ميزان اتقانِ كتاب مصباح الزائر ابن طاووس]
بيان اين كه مصباح سيد در اتقان مانند ساير كتب سيد از قبيل اقبال وغيره نيست :
محدث نورى در ص ١٦٦ از لؤلؤ ومرجان در ضمن تمثيل به اين كه گاهى نقل ثقه مخالف با بيانات ثقات ديگر مى شود وشواهدى مؤيّد ومصدِّق بيانات ثقات مى گردد ـ در اين صورت بايد نقل ثقه را كه مخالف با بيانات ثقات است طورى تأويل كرد كه منافى با فرمايشات آنها نباشد ـ بعد از نقلى از مفيد كه مثال اول بوده در صفحات سابقه ، در صفحه نامبرده گفته :
مثال دوم : سيد جليل على بن طاووس در اواخر كتاب لهوف (١) فرموده : ولما رجع نساء الحسين عليهالسلام وعياله من الشام وبلغوا العراق قالوا للدليل : مرّ بنا على طريق كربلاء ، فوصلوا إلى موضع المصرع ، فوجدوا جابر بن عبد الله الأنصارى رحمهالله وجماعة من بني هاشم ورجالاً من آل رسول الله صلىاللهعليهوآله قد وردوا لزيارة قبر الحسين عليهالسلام ، فوافوا في وقت واحد ، وتلاقوا بالبكاء والحزن واللّطم ، وأقاموا المآتم المقرحة للأكباد ، واجتمع إليهم نساء ذلك السواد ، فأقاموا على ذلك أياماً.
ومختصر همين عبارت را جعفر بن نما كه بيست وچهار سال بعد از وفات سيد تأليف كرده ذكر نموده.
حاصل ترجمه آن كه : آل الله عليهمالسلام چون در مراجعت از شام به عراق رسيدند ، به دليل راه فرمودند : ما را ز راه كربلا ببر. چون به تربت مطهر رسيدند جابر بن عبد الله را با جماعتى
__________________
١. اللهوف في قتلى الطفوف ، ص ١١٤ (چاپ مهر ، سال ١٤١٧ هـ ق).