فرموده كه :

واين كلام صريح است در آن كه لهوف به منزله متمم مصباح الزائر [است] ودر اوايل تكليف تأليف شده واين خود كافى است براى وضوح نبودن آن در اتقان واستحكام مثل ساير مؤلفات جليله ايشان.

نگارنده گويد : آن گاه محدث مزبور شروع به بيان ضعف اين قول كرده وقبلاً از خود سيد در اقبال كلامى نسبت به رد اين وارد كرده ، سپس به بيانات ديگر به رد آن پرداخته است.

ومحدث مزبور قدس‌سره در ص ٤٧١ از مستدرك الوسائل (جلد سوم) (١) در رد صاحب روضات كه تقريباً عبارتش در مقام مدح سيد كاشف از عدم اعتبار مصباح است گفته :

نگارنده گويد : در وجوه ديگرى كه محدث مزبور در رد كلام صاحب روضات كرده ، مؤيّداتى براى اعتبار مصباح هست ، ليكن في الجمله به اين معنى در زيارات وادعيه ودستورات كتاب مزبور از انشاء سيد نيست ، نه اين كه كتاب مزبور در اتقان مانند اقبال وغيره هست ، ووجه اول ودوم وسوم وششم قابل ملاحظه ومفيد براى اين موضع است ، واصل كلام صاحب روضات وورود محدث به نقل او نيز بايد مطالعه شود.

[تحقيق در اين كه آيا پس از دعاى ندبه ، نماز هم وارد است يا نه؟]

نگارنده گويد : خوشبختانه در مورد دعاى ندبه ، سيد به ذكر مأخذى كه در دسترسش بوده در مصباح پرداخته است. بنابراين هيچ گونه حدس آن از انشاء سيد نمى رود ؛ چه بنا بر

__________________

١. خاتمة المستدرك ، ج ٢ ، ص ٤٥٦ ـ ٤٥٧ تحقيق مؤسسه آل البيت عليهم‌السلام.