ب. ترتيب مطالب

دفترى كه مؤلف ، مطالب را در آن يادداشت كرده حالت پيش نويس داشته واز كيفيت نگارش صفحات بر مى آيد كه مؤلف بنا داشته پس از تكميل به پاك نويس آن بپردازد ، لذا در نحوه ارائه مطالب ، سبك نگارش آن وربط بين مطالب خللى پيش آمده است.

جهت حفظ امانت در متن ، كيفيت نگارش متن را همان گونه كه بود عرضه نموديم وفقط در ترتيب صفحات ومطالب ، جابه جايى هاى مختصرى انجام شد تا ارتباط مطالب با يكديگر بهتر حفظ گردد.

ج. تاريخ تأليف

در لا به لاى يادداشت هاى مؤلف چند تاريخ به چشم مى خورد كه سال هاى شروح به تأليف ومشغول بودن مؤلف بدان را نشان مى دهد واز طرفى ديگر پراكنده بودن مطالب وپيش نويس بودنِ كتاب را تصحيح مى نمايد. تواريخبدان گونه كه در كتاب آمده بدين قرار است :

٤ رمضان المبارك ١٣٦١ : سالى است كه عالم جليل ميرزا محمد على آقا صاحب ريحانة الأدب به قم مشرف شده وبر حسب تقاضاى مؤلف ، دعاى ندبه را از روى نسخه خطى مزار ابن مشهدى كه در كتاب خانه مرحوم آية الله نجفى مرعشى موجود بوده استنساخ كرده وبراى وى تحفه آورده است. اين تاريخ نشان مى دهد كه مؤلف در آن اوان يا مشغول شرح بوده ويا اقلاً از اين تاريخ شروع به نگارش آن نموده است.

٢ محرم الحرام ١٣٦٥ مطابق با ١٦ / ٨ / ١٣٢٤ شمسى : فايده اى را نوشته است در اعتبار دعاى ندبه با استفاده از عبارت «وعرجت بروحه إلى سمائك».

عيد اضحى از سنه ١٣٦٣ هجرى قمرى : فايده اى را به نقل از حاشيه استبصار نقل نموده است.

٥ صفر ١٣٦٤ هجرى قمرى : درباره تعبير به «نضّر الله وجهه» بيانى دارد.

١٢ ربيع الاول ١٣٦٤ هجرى قمرى : مطلبى را از نسخه خطى مهج الدعوات ابن طاووس نقل نموده است.

٢ / ٢ / ٢٤ شمسى : هنگام شرح عبارت «عقيد عز لا يسامى» اين تاريخ را ثبت كرده است.

٢٩ / ١١ / ٢٣ شمسى : فايده اى را درباره «عرجت بروحه» به نقل از ميرزا مهدى اصفهانى هنگام تشريف فرمايى وى به تهران جهت معالجه نقل كرده است.