شارح گويد : آن گاه چهار دليل به اين مطلب اقامه كرده كه مزار مفيد وشهيد ـ قدسسرهما ـ از اين رقم است ، پس از آن گفته :
|
واگر بصير منصفى به تدبير در آن كتب مطالعه كند ، بى تأمل تصديق خواهد كرد آنچه را گفتيم ، علاوه بر آن كه در هيچ كتابى ديده نشده تا كنون كه شيخ مفيد رحمهالله خود زيارتى انشاء كرده باشد واَحدى از تلامذه عظام آن عالم جليل اين نسبت را به او ندادند با آن كه حالات وكمالات ومؤلفات ايشان را ضبط كردند حتى رساله دو سه ورقى را ، واگر از انشاى ايشان نشد نتوان به غير امام نسبت داد ؛ چه مقام آن بزرگوار اجل از آن است كه در تلو زيارت مأثوره از امام عليهالسلام زيارت مؤلفه از بعضى اهل علم را نقل كند به يك نسق ، ونسبت ندهد به آن شخص ، وناظر را به توهم اندازد كه اين هم مثل آن مأثور ومروى است. وآنچه گفتيم درباره زياراتى است كه در مزار شيخ مفيد وابن طاووس وشهيد ـ قدس الله أرواحهم ـ باشد مثل زيارت مبعث مذكور ، واگر در مزار شيخ محمد بن مشهدى رحمهالله يافت شود پس محتاج به اين استظهارات نيست ؛ زيرا كه خواهد آمد ـ إن شاء الله ـ كه در اول مزار خود تصريح كرده كه آنچه ذكر كرده از ادعيه وزيارات ، تمام مأثور ومروى از ائمه عليهمالسلام است به توسط روات ثقات ، پس براى شبهه جايى نيست (١). |
[دوم] آن كه : شيخ جليل محمد بن المشهدى رحمهالله در اول مزار خود (٢) فرموده :
|
وبعد فإني جمعت في كتابي هذا من فنون الزيارات في المشاهد وما ورد في الترغيب في المساجد المباركات والأدعية المختارات وما يدعى به عقيب الصلوات وما ينجاى به القديم تعالى من لذيذ الدعوات في الخلوات وما يلجأ إليه من الأدعية عند المهمات مما اتصلت به من ثقات الرواة إلى السادات. من در اين كتاب جمع نمودم از فنون زيارات وآنچه رسيده در ترغيب در مساجد مباركه ودعاهاى برگزيده وآنچه در عقب نمازها خوانده مى شود ودعاهايى لذيذه كه به آن با حضرت بارى تعالى مناجات بايد كرد ودعاهايى كه به آن پناه بايد برد در نزد امور مهمه از روايات واخبارى كه به توسط راويان |
__________________
١. در ادامه متن ، عبارات ذيل آمده كه مربوط به مقام نيست ، لذا آن را به پانوشت منتقل نموديم :
در ص ١٧٥ از الشافي سيد مرتضى گفته : «ما يشفي العليل وينقع الصدي» ، ودر حاشيه كتاب به ترجمه لغت ها در طبع پرداخته اند. (منه).
٢. المزار الكبير ، ص ٢ ، چاپ مؤسسة النشر الإسلامي ، تحقيق : جواد قيومى.