الصفحه ٢٧١ : همانا مرا هدايتم كرد پروردگارم سوى راه راستى ـ سورة
الانعام ـ ٦ ـ ١٦١" و"(" نُورٌ عَلى
نُورٍ يَهْدِي
الصفحه ٤٣٦ : : متبوع
ناحقّ» در قرآن است («وَالَّذِينَ كَفَرُوا
أَوْلِياؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ
الصفحه ٩٧ : بكسانى از شما كه تسلّل ميكنند ـ نور ـ ٢٤
ـ ٦٣» «تسلّل» از «سلّ» مشتقّ است ، وسلّ : بيرون كشيدن چيزى است
الصفحه ١١١ :
عفّت خواهى كنند
كسانى كه نمى يابند ازدواجى را تا خدا از فضلش آنان را بى نياز نمايد ـ نور ـ ٢٤ ـ
٣٣
الصفحه ١١٢ : كه در زمين خليفة قرارشان بدهد چنانچه كسانى كه پيش از آنان بودند
خليفة قرار داد نور ـ ٢٤ ـ ٥٥
الصفحه ٢١٦ : باز نميدارد ـ سورة النّور ـ ٢٤ ـ آيه ٣٧».
واز اين باب است :
" ادام ، يديم ، ادم ، ادامة : پيوسته
الصفحه ٢٧٢ :
النّور ـ ٢٤ ـ آيه
٣٥" و ("قُلْ هَلْ مِنْ
شُرَكائِكُمْ مَنْ يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ قُلِ اللهُ
الصفحه ٤٢٤ : ، صرد ، حوت
، عود ، نور ، كوز ، تاج ، نار ، جار ، قاع ، باب ، غزال ، صنو ، صوار ، ظليم ،
خروف ، قنو
الصفحه ١٩٥ :
فصل
(در معتلّ است)
معتلّ كلمه ايست
كه يكى از حروف اصولش حرف علّة باشد ، وحروف علّة عبارت است
الصفحه ١٥٥ :
فى القرآن : ياء
ساكن اول است حذف ميشود ، ولام ساكن دوم است.
على الخاشعين :
ساكن اول الف على
الصفحه ٢٤٤ : اينجا پايان
كلام در كلماتى كه حرف علّة در آنها يكى است ، اما كلمه اى كه دو حرف از حروف
اصولش علّة باشد
الصفحه ٣٠٥ :
مسرعا : بشتاب حاضر شو» مانند : «حىّ على الصّلاة ، حىّ على الفلاح ، حىّ على خير
العمل» و «حيّهل»
الصفحه ٣٢٨ : ، ابراهيم ، اسماعيل ، عبد
الله ، سيبويه ، على اكبر ، فاطمة ، زينب ، ابو القاسم ، كاظم ، وغير اينها كه علم
الصفحه ٣٧٥ :
شود : «اجدل شىء» («أَشَدُّ عَلَى
الرَّحْمنِ عِتِيًّا :) سخت تر است بر رحمان از جنبه سركشى ـ مريم
الصفحه ١٠٢ : :
(" تَعاوَنُوا
عَلَى الْبِرِّ وَالتَّقْوى وَلا تَعاوَنُوا عَلَى الْإِثْمِ وَالْعُدْوانِ :)
يكدگر را كمك كنيد
بر