ساكنين على حدّه ميگويند ، مانند : " حاج ، يحاجّ ، محاجّة وحجاجا : مجادلةكردن وحجّت آوردن" ماضى : " حاجج" بوده ، عين الفعل ساكن ودر لام الفعل ادغام گشته" حاجّ" گرديده ، ثلاثى مجردش : «حجّ ، يحجّ ، حجّا ، چيره شدن در مجادلة» چهارده صيغه ماضى : «حاجّ ، حاجّا ، حاجّوا ، حاجّت ، حاجّتا ، حاججن ، حاججت ، حاججتما ، حاججتم ، حاججت ، حاججتما ، حاججتنّ ، حاججت ، حاججنا».

مضارع : «يحاجج» بوده ، عين الفعل ساكن ، ودر لام الفعل ادغام گشته «يحاجّ» گرديده چهارده صيغه : «يحاجّ ، يحاجّان ، يحاجّون ، تحاجّ ، تحاجّان ، يحاججن ، تحاجّ ، تحاجّان ، تحاجّون ، تحاجّين ، تحاجّان ، تحاججن ، احاجّ ، نحاجّ».

چهارده صيغه امر : «ليحاجج ، ليحاجّا ، ليحاجّوا ، لتحاجج ، لتحاجّا ، ليحاججن ، حاجج ، حاجّا ، حاجّوا ، حاجّى ، حاجّا ، حاججن ، لاحاجج ، لنحاجج» مرام بنى تميم در آن پنج صيغه نيز ادغام است ، ودر بابهاى آينده نيز بر همين منوال هستند.

ومانند آن نيز : «ضارّ ، يضارّ ، مضارّة وضرارا : به همديگر گزند رسانيدن» صيغه هايش را صرف نمائيد.

(باب افتعال)

مورد ادغام است ، مانند : ارتدّ ، يرتدّ ، ارتدادا : برگشتن" ثلاثى مجردش : " ردّ ، يردّ ، ردّا : برگرداندن" است ، ماضى : «ارتدد» بوده ، عين الفعل ساكن ، ودر لام الفعل ادغام ، «ارتدّ»