دية شعر الرأس............................................................ ٢٩٨
دية شعر اللحية............................................................ ٣٠١
متى تؤخذ الدية في الرأس واللحية............................................. ٣٠٣
دية شعر الحاجبين.......................................................... ٣٠٤
دية الأهداب.............................................................. ٣٠٥
دية ما عدا ذلك من الشعور................................................. ٣٠٦
مقدار الدية في الأجفان..................................................... ٣٠٧
مقدار الدية في عين الأعور الصحيحة......................................... ٣٠٩
التفريق بين خسف العوراء وذهاب السواد..................................... ٣١١
تهذيب : وفيه فصلان :
الأول : في صحيحة الأعور.................................................. ٣١٢
الثاني : في العوراء من الأعور................................................. ٣١٣
دية الأنف................................................................ ٣١٦
دية أحد المنخرين........................................................... ٣١٧
دية الشفتين............................................................... ٣١٨
دية اللسان................................................................ ٣٢١
لو ادعى ذهاب نطقه....................................................... ٣٢٥
دية الأسنان............................................................... ٣٢٥
دية اسوداد السن بالجناية وانصداعها.......................................... ٣٢٦
دية سن الصبي............................................................. ٣٣٠
تحديد مدة انتظار نبات سن الصبي........................................... ٣٣٣
لو مات الصبي مدة الانتظار................................................. ٣٣٤
لو قلع سن مثغر فاخذ الدية ثم عادت........................................ ٣٣٤