الصفحه ٢٤٢ :
تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلَّا يَعْلَمُها وَلا حَبَّةٍ فِي ظُلُماتِ الْأَرْضِ
وَلا رَطْبٍ وَلا يابِسٍ إِلَّا
الصفحه ٢٤٦ : : (فَلَمَّا
رَأَوْهُ عارِضاً) [الأحقاف : ٢٤] منصوب على التمييز ، وتعقّب أبي حيّان له ، من المصيب منهما
وذكرا
الصفحه ٢٩٩ : /٢
٣٢٨ ـ [يلومونني في حبّ ليلى عواذلي]
ولكنّني من
حبّها لعميد ١٨١/٢
٤٢٤ ـ أرض
الصفحه ٣٣٠ : إمّا عرضت فبلّغن
نداماي من
نجران أن لا تلاقيا ٤/٩
٦٨٣ ـ يا أيّها الذّكر
الصفحه ٢٠٩ : إسكان الياء في قوله متراخيا ممكن مع تصحيح الوزن على أن يكون البيت
من الطويل الثالث مثل : [الطويل
الصفحه ٢٠٨ : أنّ خبرها كأنّهم ألزموه
الحذف وذلك في قول سعد بن مالك بن ضبيعة : [مجزوء الكامل]
٧٣٣ ـ من صدّ
الصفحه ١٥٩ :
من كلام المخبر عنه ، هذا الذي شهد به الاستقراء وقضى به الذوق الصحيح ،
فلا يقول أحد ابتداء «مررت
الصفحه ٢٣٢ : أنّ الصفة التي تنعت وينعت بها
المشتقّات من أسماء الفاعلين وأسماء المفعولين ـ تمنع ذلك ، لأنّ خيرا ليس
الصفحه ٢٤٣ :
المبين علم الله ، أو اللّوح». ويقال مثله هنا بأنّ قوله : (ولا أصغر من
ذلك ولا أكبر) عطف على (مثقال
الصفحه ٣٢٨ :
٤٦١ ـ من اجلك يا الّتي تيّمت حبّي
[وأنت بخيلة بالودّ عنّي] ٣/١٥٣
الصفحه ٢٩٦ : ١٠/٢
٣٢٥ ـ أغار على معزاي لم يدر أنّني
وصفراء منها
عبلة الصّفرات ١٧٠
الصفحه ٣٠٩ : أبّاز من العفر صدع
تقبض الذئب
إليه واجتمع
لمّا رأى أن
لا دعه ولا شبع
الصفحه ٢٩٧ : كالّذي
أرى كبدي من
حبّ ميّة تقرح ١٤٥/١
٢١٦ ـ ليبك يزيد ضارع لخصومة
الصفحه ٣٠١ : ذرأة بادي بدي
ورثية تنهض
في تشدّدي ١٨٥/٤
٥٧٨ ـ كأنّه خارجا من جنب صفحته
الصفحه ١٤٢ : النّافي فهي أيمان لما بيّنا من أنّ تكرار (لا) يؤذن
بتكرار الفعل وصار قوله : «والله لا كلّمت زيدا ، ولا