شه کشيد آن تير گفت اى داورم
|
|
داورى خواه از گروه کافرم
|
نيست اين نوباوهٴ پيغمبرت
|
|
از فصيل ناقه کمتر در برت
|
شه به بالا مىفشاند آن خون پاک
|
|
قطره زانخون برنگشتى سوى خاک
|
پس ندا آمد بدو کى شهريا
|
|
اين رضيع خويش بر ما واگذار
|
تا دهيمش شير از پستان حور
|
|
خوش بخوابانيمش اندر مهد نور
|
پس شه آن دُرّ ثمين در خاک کرد
|
|
خاک هم بر تارک افلاک کرد
|
مباراة الشعر بالعربيّة أو تقريب معناه :
وخلت مضاربه كما يخلوا الصدف
|
|
من جوهر تلقاه في بحر الشرف
|
وغدى عميد الدار ينثر جوهراً
|
|
لم تبق إلّا دُرّة بين التُّحف
|
تستصغر الأبصار منظرها وهل
|
|
يبدو صغيراً من على الليث التحف
|
هذا الوليّ وإن تقاصر سنّه
|
|
يُدعى عليّاً باسم سلطان النجف
|
يبدو صغيراً للعيون وإنّما
|
|
يبدو الكبير صغير حجم يستشف
|
ونحى الخيام أبو عليّ ناظراً
|
|
للطفل قربه ظماه من التلف
|
فرآه في حجر الرباب كأنّه
|
|
متلألأ نجم تجلّى في السدف
|
أو كالهلال بدى وما زالت ذكاً
|
|
في أُفقها منها النواظر تختطف
|
زهو الربيع طلاقة لكنّه
|
|
ذبل الخريف بوجهه يا للأسف
|
ما حال طفل يستغيث ظمأ وقد
|
|
يبس اللبان بصدر مرضعه وجفّ
|
فتناول الطفل الحسين مقبّلاً
|
|
للثغر منه ودمعه الغالي ذرف
|
والبدر إن ستر الضباب جبينه
|
|
لم يستتر لكن إلى الشمس ازدلف
|
وأتى إلى القوم اللئام منادياً
|
|
كي يرحموه وهل يصيخ ذوو الصلف
|
نادى إذا أخطى الكبار فطفلهم
|
|
ماذا جناه أليس فيكم من عطف
|