الصفحه ٣٩ : الآن أين ما كنتما ، ولا يهدأ له بال حتّى يأسركما ، ويهلك من أجاركما ، فسكتا خوفاً من
ابن زياد ، وجلسا
الصفحه ٧٨ : تأمن من مكر الزمان يد
خانت بآل عليّ خيرة الخير
أفدى القروم الأُولى سارت
الصفحه ١٥٧ : الحرّ وقد لحق بالحسين وأقبل عليهم يعظهم فما
باله لم يفعل فعله ؟ (المترجم)
الصفحه ٣٤٤ : بال وبرفت
از اين نشيمن فانى به آشيان وصال
مباراة البيتين :
آهٍ على شمس
الصفحه ٣٨٠ :
بهره يك قطرهٴ آبى هدف تير شدى
بودم امّيد که تا بال و پرى باز کنم
الصفحه ٤٣٢ :
بال و پر بگشود چون رفرف عقاب
از حرم بر شد سوى معراج عشق
بر سر از شور شهادت
الصفحه ٤٤٦ :
بال لب خشکيده سوى باب شد
گفت شاها تشنگى تابم ربود
آمدم نک سويت اى درياىِ جود
الصفحه ٤٥٤ : راندى عقاب تيز بال
از سر و پيكر زمين بد مال مال
هر که ديد اندست تيغ و کارزار
الصفحه ٤٧٩ :
بال زنان پر فشان چه سمبل بىسر
* * *
خون ز لبان جوان خويش همى سفت
الصفحه ٤١٣ : منّي بأنّها ترجمة لها فلا موجب لبقائها في الهامش ، بعد ترجمة المتن إلى العربيّة
كان من حقّ المؤلّف أن
الصفحه ٤٢٥ : عن الدمعة الساكبة ولا موجب لتكراره هنا.