الصفحه ٢٦٦ :
لشطر الوجد قلبي
أي تشطير
يوم أرى الملة
البيضاء مسفرة
عن كل أبيض ذي
جدٍ
الصفحه ٢٣ :
الفرات وقلبه
صاد وكل الوحش
من ورادها
قد أغضبت فيه
الإله ورجحت
الصفحه ٨٣ : كنت
الخؤون بصاحب
تحاول بت الوصل
مني حبائبي
وفيم وقلبي خير
مأوى لقاطن
الصفحه ٢٥٦ :
فلما أن راى
الأعداء كل
كليم القلب يطلب
بالذحول
تصدى للقتال
الصفحه ١٤ : به
الطهر الوصى
وقلب المصطفى طاها
خطب دهى البضعة
الزهراء حين دهى
الصفحه ٥٣ :
الكرار مولى
أقام الدين صارمه
صنو الزكي جنى
قلب البتول له
أقسومة ليس فيها
من
الصفحه ٦٥ :
وأماط الحزن عن
قلبي وسلى
لي قلب سبق
الناس إلى
حبهم واعتاقه
السقم فصلى
الصفحه ٧٧ : ؟! »
« فيا لهيف القلب لا تطف ولو »
أمست بك الاحشاء
وجداً تشعل
ولا تملي الدمع
يا
الصفحه ١٢٠ :
شلت أناملها ،
رمته ولم تخل
قلب الهدى من
قبل أن يرمي رمي
أصمت فؤاد الدين
الصفحه ١٢٦ : حزن
وقلب موجع
أيبيت جسم ابن
النبي على الثرى
ويبيت من فوق
الحشايا مضجعي
الصفحه ١٣٢ : المدينة
ونادت بصوت يصدع
الصخر جدها
وفي قلبها نار
المصائب صبت
أيا جد
الصفحه ١٥٣ : لوعتي
وحرقة قلبي
الحريق الحريق
حقاً وربي
ذبت حتى رثى لي
العذال
مذ رأوني
الصفحه ١٥٧ :
وقال مخمساً
بيتي غانم بن الوليد الآشوني : (١)
أقاموا فأضحى
القلب وقفاً عليهم
الصفحه ١٥٨ : قلبي وهم بين أضلعي
وقال مشطراً لنفس
البيتين :
( ومن عجب أني
أحن اليهم )
وهم
الصفحه ١٦٧ :
الخليل المصطفى
لولا الغرور
سأصبر ما أطاق
الصبر قلبي
فإن الحر في
البلوى صبور