الصفحه ٤٨ :
في اليائى والواوى مع بعده من القياس قولهم فى القرية قروىّ وفى بنى زنية وبنى
البطية ـ وهما قبيلتان
الصفحه ٥٨ : بالقصر قرية بالأهواز ، والنسبة
دستوانى ودستوائى» اه ، وقال ياقوت : «دستوا بفتح أوله وسكون ثانيه وتا
الصفحه ١١١ : .
وتفتح هذيل العين المعتلة كجوزات
وبيضات. وقال :
* أخو بيضات رائح متأوّب*
وقريء فى الشواذ : (ثلاث
الصفحه ١٢٥ :
__________________
(١) أفدنة : جمع فدان
ـ بفتح الفاء وتخفيف الدال ، وقد تشدد ـ وهو الذى يجمع أداة الثورين في القران
للحرث
الصفحه ١٧٨ : ـ وهذا معنى قول المؤلف «لا يستوى فيها المذكر
والمؤنث». وقال ذو الأصبع العدوانى :
كأنّا يوم قرّى
الصفحه ١٩٠ : ، والأسد. وأم قشعم :
الحرب ، والداهية ، والضبع ، والعنكبوت ، وقرية النمل
(٣) قال أبو سعيد
السيرافى : «فى
الصفحه ٢٠٩ : ذَهَبٍ).
وقد يقولون : أساورة ، بزيادة التاء لتأكيد الجمع ، وقرىء (فلولا ألقى عليه أساورة
من ذهب). وانظر
الصفحه ٢٢٤ : إذهاب للهمزة بالكلية كالحذف ، وقرىء فى الكتاب العزيز بالوجهين ، فاذا قلبت
الثانية ألفا التقى ساكنان لا
الصفحه ٢٣٢ :
ويأكل المال غير من جمعه
فاقبل من الدّهر ما أتاك به
من قرّ عينا بعيشه نفعه
الصفحه ٢٣٥ :
وفيما قرىء من
قوله تعالى (قُلْ هُوَ اللهُ
أَحَدٌ اللهُ الصَّمَدُ) فشاذ
والأصل فى
تحريك الساكن
الصفحه ٢٣٨ : قرىء فى
الشواذ (قم اللّيل) بفتح الميم ، فعلى هذا يجوز أن يكون كسرة اللام فى الابن
والانطلاق منقولة عن
الصفحه ٢٤٢ : وإن لم يكن بعد ثانيهما ضمة أصلية ، إتباعا
لضمة ما قبله ، نحو قل اضرب ، وقرىء فى الشواذ (قم الليل) وقاس
الصفحه ٢٨٧ : الصياصى
، وهى قرون البقر. والاستشهاد بالبيت على أن بعض بنى سعد يبدلون الياء المشددة
جيما
(٢) هذه أبيات
الصفحه ٢٩٨ : العرب من يثبت ألف «ما» الاستفهامية
المجرورة غير مبال بالالباس ، وقد قريء قوله تعالى (عَمَّ يَتَساءَلُونَ
الصفحه ٣٣٨ : ، بمعنى ضاهيت ، وقرىء (يضاهئون) (٣) و (يضاهون)
__________________
(١) هذا عجز بيت
لامرىء القيس من