الصفحه ٢٠٨ : تكون لطلب الماهية والمراد من المادة مصدر مجرد عن
اللام والتنوين والمصدر باعتبار كونه مادة للمشتقات يكون
الصفحه ١٠٥ :
باشد.
فيبحث هنا انه ما
وضع له المشتق ما هو فيقال ان المشتق ما وضع للذات التى تلبس بالمبدا فى الحال
الصفحه ٢١٠ : ديگر از
براى صاحب فصول اينست كه مصدر ماده نيست بلكه مصدر از مشتقات مى باشد مراد از مادة
معرب مايه مى
الصفحه ١٠٦ :
والافعال والمصادر ومادة الاقتران عن المشتق الاصولى ما يدل على الوصفية وان كان
عند النحاة معدودا من الجوامد
الصفحه ١٥٩ :
قوله
: فلا وجه لما التزم به فى الفصول.
اى قال صاحب
الكفاية يحمل المشتق على الواجب والممكن بمعنى
الصفحه ١٠٧ :
ولا يخفى ان
انتزاع المشتق ليس عن نفس الذات كالانسانية التى تنتزع عن نفس ذات الانسان اى
الحيوان
الصفحه ١٠٤ : ء فتكون المعانى فى جوف الالفاظ لان الالفاظ قالب
للمعانى.
الكلام فى المشتق
الثالث
عشر انه اختلفوا فى ان
الصفحه ١١٠ :
الكبيرة تبتنى على
النزاع فى المشتق فان قلنا إنّه للاعم اى يكون المشتق حقيقة فيما انقضى عنه المبدا
الصفحه ١٢٥ : اللازم مجعولا شرعيا وان كان المراد من الاصل اصالة البراءة فهو يقتضى عدم
الكون المشتق حقيقة على من انقضى
الصفحه ١٠٩ : .
مسألة الرضاع
قوله
: كما يشهد به ما عن الايضاح فى باب الرضاع.
فان قلت ان المراد
من المشتق هو اللفظ
الصفحه ١٢٠ :
النزاع فى بعض المشتقات
قوله
: رابعها ان اختلاف المشتقات فى المبادى الخ.
الظاهر كونه اشارة
الى دفع ما
الصفحه ١٢٦ :
او ملكة فكان
المشتق للعموم واذا كان المبدا فعليا فكان المشتق للخصوص.
وايضا يقولون ان
كان المشتق
الصفحه ١٣٧ :
بقى
امور الاول ان مفهوم المشتق على ما حققه المحقق الشريف الخ.
اى هناك امور ستة
فقال فى امر الاول
الصفحه ١٤٨ : الى الضرورية
خوشش آمده بمحقق مى گويد كه من شما را ياد مى دهم اگر مفهوم شىء در مشتق اخذ شود
نيز لازم مى
الصفحه ١٥١ : .
الفرق بين المبدا
والمشتق فى صورة عدم اخذ الذات فى المشتق
قوله
: الثانى الفرق بين المشتق والمبدا الخ