الصفحه ٥٤ : نقل فرموده ، وحكم «نسّابه عمرى» را در انساب طالبيان حجّت دانسته ،
وگفته او را قول الصواب وفصل الخطاب
الصفحه ٥٥ : شود در حكم «زيره
بكرمان بردن» و «خرما بهجر آوردن» است ؛ زيرا كه علم انساب در اين عصر منتهى
وملتجى به
الصفحه ٦٠ : محدث وبدعت حكم فرمود ودرجات
هم چون اركان واوتاد وقواعد واسطوانات است ، هر وقت كه بنياد زائل شود خانه
الصفحه ٦١ : بخورند ، الاّ انست حكم كرد ابدال ابناء ملوك
همه ابناء ملوك باشند ، وابدال خداوندان درجات هم ابناء درجات
الصفحه ٨١ :
حقوق وحدود مى باشد ، با اين همه پس از تسلّط بنى أميّة بر حكم وملك ، رفتار
سلاطين اموى (كه ادّعاى خلافت
الصفحه ٨٩ : آدابهم ، أغذهم بالحكمة
فإنّها ربيع القلوب ، وعلّمهم النسب والخبر فإنّه أفضل علم الملوك ...» (ص ٤٣٧
الصفحه ٩٨ : ، وجزيرة العرب عامّة باشد بديگر سرزمينها كه دورتر از مركز حكم وسلطنت
عبّاسى باشد كوچ كنند ؛ زيرا در سند
الصفحه ١٠٣ : از نفاذ حكم الهى بر امتداد اين
ذرّيه تا قيامت است ، واعاده يا تكرار مطالب يك كتاب مبسوط يا مشجّر در
الصفحه ٣٠٥ : .
فأحضرني النقيب
بمجمع من الأشراف كثّرهم الله ، وسألني عن قصّة الرجل ، فقلت : هذا أمر شرعيّ
حكميّ يتعيّن
الصفحه ٥٠٨ : :
__________________
(١) كذا في النسخ
جميعا وفي القاموس ... والنظر الحكم بين القوم وكأنّ المؤلّف رحمهالله تعالى تمسك بمعاريض
الصفحه ٥٤٣ : عيسى الورّاق له : «كتاب الامامة» و «كتاب السقيفة» و «كتاب الحكم على سورة لم
يكن» وكتاب «اختلاف الشيعة
الصفحه ٥٤٥ :
وأفاضلهم ، له كتاب الامامة ، وكتاب السقيفة ، وكتاب الحكم على سورة لم يكن ،
وكتاب اختلاف الشيعة والمقالات
الصفحه ٥٤٧ : في «مقالات الاسلاميّين» في
بحث عنوانه «رجال الرافضة ومؤلّفو كتبهم» : هشام بن الحكم وهو قطعيّ ، وعلي
الصفحه ٥٥٢ : ، خلافا للمحكيّ عن السيّد والجعفي؟ والعمّاني
(العجلي)؟ فأوجبوا كشف الرأس والرجلين لاستصحاب حكم الأحرام
الصفحه ٥٥٩ : أحمد بن الحسين بن هارون الأقطع ... الخ.
هو وأخوه أبو طالب
يحيى من أئمّة الزيديّة ، وتولّيا الحكم في