( ٢٣٩ : لسان الغيب ) في المبدأ والمعاد ، رسالة عرفانية مختصرة بعناوين : إشارة ، رمز ، تذكره ، إرشاد أوله : [ رب أحمدك والحمد حمدك وأشكرك وأصلي على رسولك وحبيبك محمد وآله خير بريتك ، وبعد فهذه إشارات كنوز التحقيق سميتها لسان الغيب من لسان العيب ] رأيته في ( الملك : ٤٦٥٥ ) ضمن مجموعة بخط كرم علي الخراساني من القرن الثالث عشر.
( لسان الغيب ) للمولى أحمد النراقي ، مر باسمه طاقديس ١٥ : ١٣٤.
( ٢٤٠ : لسان الغيب ) في الاستشارة ، طبع مع خيرة الطيور في ١٣٤٣ وفي طهران ١٣٠٣.
( ٢٤١ : لسان الغيب ) للسيد محمد حسين بن الميرزا علي أصغر شيخ الإسلام ابن الميرزا محمد تقي القاضي التبريزي ، المتوفى بها في ١٢٩٣ في العلوم الغريبة ، ذكره السيد شهاب الدين نزيل قم ، وهو من تلاميذ صاحب الجواهر ومجازا منه ، فيه غرائب الأسرار كما ذكره حفيده الموجود عنده نسخه منه السيد محمد حسين بن محمد ابن المصنف.
( ٢٤٢ : لسان الغيب ) في الجواب عن سهو اللسان لحيدري التبريزي المذكور في ( ٩ : ٢٧١ ) نظمه في قبال سهو اللسان للشريف التبريزي ، وأجاب جساراته على أستاذه اللساني في ذلك المثنوي رأيت منه نسخه في ( المجلس : ٦٥٩٥ ) غير مؤرخة ضمن مجموعة من القرن الحادي عشر أوله : [ حمد بى حد متكلمي را كه سخنوران خرده بين را زبان بيان از اداى حمد وثناى أو قاصر است ].
( ٢٤٣ : لسان الغيب ) لعصار اللواساني ، السيد محمد بن محمود ، المتوفى محرم ١٣٥٦ المذكور في ( ٩ : ٧٤٢ ) منظومة فارسية وهي غير بيان الغيب له أو للصابوني ( ٩ : ١١٦٢ ) على الاختلاف.
( ٢٤٤ : لسان الغيب ) من منظومات الشيخ فريد الدين العطار ، المذكور في ( ٩ : ٧٢٩ ) ذكره في تجلى عرفان مثنوي عرفاني في حدود ٥٤٠٠ بيت وهو مثل مظهر الأسرار ومظهر العجائب له في ولاية علي ( ع ) وأولاده أوله :