۱۸۱۰ - كتاب أنساب النواصب : ذكره بعض علمائنا المعاصرين أيده الله ، وحكى منه فائدتين، الأولى ما لفظه بالفارسية :
که بعد از واقعه کربلا یزید پلید را بخاطر رسید كه بكفاره قتل إمام حسين عليه السلام آب انباري و برکه بسازد که مردم از آن آب خورند و بدین سبب تخفیفی در عذاب او شود ، وا مید آن داشت که خدای تعالی از تقصیر او در گذرد ، وحضرت رسول الله صلى الله عليه وآله شفاعت أو كند ما قيل :
أترجو أمة قتلت حسيناً
وهم يوم القيامة في العذاب
وقد قتلوا الحسين بحكم جور و چون آن برکه با تمام رسید اول بار فرشته آمد از آن حوض آب خورد لعنت بر یزید کرد ، بنوعيكه جميع أهل شام و آن ملعون آن نداي غيبي را شنیدند ، و هر که بعد از آن آب میخورد لعنت بر یزید میکرد ، و هرگاه آن مردود پلید آب میخورد بي اختيار لعن برخود میکرد ، وأز ساختن آب انبار فائده که باورسید این بود که هر که آب خورده أو را بلعنت ودورى وحرمان و مهجوری از رحمت و مغفرت خدا یاد کرد بیت :
برگلوی کسی گوارا نیست
الثانية : در همان كتابست که در زمانیکه نعمان شاگرد حضرت امام جعفر صادق عليه السلام بود وأكثر أوقات در خدمت آنحضرت بود و در خاطر داشت که دعواى إمامت و راهنمائي خلقان نماید لهذا در وقتی که حضرت إمام عليه السلام وسنت مبارك میشست آب دست آنحضر ترا جمع نموده در آنية وظروف ضبط مینمود که در ایام امامت جهت معجزة بكار برد ، اتفاقاً در حالتی که متصدی امر امامت گردید جمعی از هر طرف جهت استشفابر در