كانت مطابقة لمتعلّقاتها فهو الفكر الصّحيح ، وإلّا فهو الفكر الفاسد. (تلخيص المحصّل / ٦٢) (٨٨٨) الفكر الفاسد الفكر الصّحيح والفاسد. (٨٨٩) الفلسفة هي الحكمة. علم يبحث عن أحوال أعيان الموجودات على ما هي عليه في نفس الأمر بقدر الطّاقة البشريّة. (شرح العقائد النّسفيّة ١ / ١٧) الحكمة ، الحكمة النّظّرية ، العلم الإلهيّ. (٨٩٠) الفلك المدار الّذي تدور عليه الكواكب. (الحدود والحقائق للبريديّ / ٢٢٧) از اجسام فلكيّة هر چه غير نورانى باشد فلك نامند (١). (گوهر مراد / ٤٩) الأجسام الفلكيّة ، الجسم الفلكيّ. (٨٩١) الفلك الجزئيّ والكلّيّ فلك بر دو گونه بود كلّى وجزئى ، فلك كلّى آن بود كه يكى از حركات تسعه كه حركت يوميّه وحركت ثوابت وحركات سبعه سيّارة است به او تمام شود. وفلك جزئى آن بود كه به او تنها يكى از حركات تسعه تمام نشود. بلكه چند فلك بايد كه با هم ضم شوند تا ضبط يكى از حركات از آنها حاصل شود (٢). (گوهر مراد / ٥٠) |
|
ـ الفلك. (٨٩٢) الفلك الكلّيّ الفلك الجزئيّ والكلّيّ. (٨٩٣) الفناء هو العدم. (الذّخيرة في علم الكلام / ١٤٥) ليس هو العدم وإنّما معناه التّفرّق وتشذّب الأجزاء. (تمهيد الاصول للطّوسيّ / ١٨٥) العرض على ضربين : ضرب لا يحتاج في وجوده إلى محلّ .... هو الفناء. حدّه ما ينتفي بوجوده الجواهر. (الرّسائل العشر / ٦٨) (عند من يثبته) معنى إذا وجد طارئا على الجوهر ، نفاه. (الحدود والحقائق للبريديّ / ٢٢٧) الّذي لا يكون متحيّزا ولا قائما به. (قواعد المرام في علم الكلام / ٤٢) العدم. (٨٩٤) فناء الجسم انقطاعه في جهة معيّنة من جهات الامتداد وليس بعدم صرف ، بل هو عدم أحد أبعاد الجسم. وهو ثخنه. (كشف المراد / ١٥٧) عبارة عن تفرّق أجزائها (الأجسام) واختلاط بعضها ببعض. (شرح المواقف / ٥٧٩) الاستحالة ، الفساد ، الفناء. (٨٩٥) الفهم هو حصول العلم بما لم يكن معلوما. (المعتمد في اصول الدّين / ٦٣) هو التّعلّق غالبا بلفظ من مخاطبك. (الكلّيّات / ٢٣) |
__________________
(١) ـ الفلك هو كلّ ما كان غير نيّر من الأجرام الفلكيّة.
(٢) ـ الفلك على قسمين : إمّا كلّي وإمّا جزئيّ ، فالفلك الكلّيّ ما يتمّ به وحده حركة من الحركات التّسع : اليوميّة وحركة الثّوابت والسّيّارات السّبع. والفلك الجزئيّ ما لا يتمّ بوحده واحدة من تلك الحركات ، بل يلزم أن تنضمّ عدّة من الأفلاك بعضها إلى بعض حتّى يحصل منها ضبط واحدة من الحركات.