١٢١٢ كان يتخلص صحبت و نظر ومات ١٢٤٠.
( ٧٧٧١ : ديوان نظر قمشهى ) المتولي لمزار الامامزاده شاهرضا بقومشه. ترجمه النصرآبادى في ( نر ٩ ـ ص ٢٧٧ ) وقال في ميخانه ـ ص ٥٤٣ ولد بقمشه ولما بلغ عمره العشرين سافر إلى شيراز وجاء إلى الهند عن طريق هرمز وتقرب عند خان خانان وكان شجاعا وحارب معه الملك عنبر وجرح، ولما برى جراحه رجع إلى ايران زائرا لمشهد خراسان ثم إلى اصفهان، وقال فيه :
گر هند بود كعبه روم سوى كنشت |
|
دوزخ طلبم اگرچه هند است |
بهشت خواهم زغلط كرده ء خود برگردم |
|
مانند نگاه غافل از صورت زشت |
وقال في ( تش ـ ص ١٦٨ ) ولما رجع إلى اصفهان تزوج خوش نقش التى كانت سابقا بغية فمرض ومات. واورد النصر آبادى سبعة رباعيات له ومنها في رثاء الشاه عباس المتوفى ١٠٣٨ وترجم ايضا في ( خوشگو ).
( ٧٧٧٢ : ديوان نظر لكهنوى أو شعره ) واسمه ميرزا على. كان ملازم جلال الدولة سعادت على خان. ورد شعره في ( گلشن ـ ص ٥٣٠ ).
( ديوان نظر ناينى ) راجع ديوان نظرعليشاه.
( ديوان نظم حيدر آبادي ) راجع ديوان انصاف هندي.
( ٧٧٧٣ : ديوان نظمى اصفهاني أو شعره ) واسمه حسين خان نظام همايون ابن ميرزا حسن خان المتوفى ١٣٦٢. ترجمه المهدوى في شعراى معاصر اصفهان ـ ص ٥١٠ وورد شعره في دانشنامه لالفت.
( ٧٧٧٤ : ديوان نظمى الله آبادى أو شعره ) واسمه المنشى مولچند. ورد شعره في ( گلشن ـ ص ٥٣١ ).
( ٧٧٧٥ : ديوان نظمى بلخى أو شعره ) كان ملازم محمد خان حاكم بلخ. سافر إلى الهند في عهد جهانگير ثم رجع إلى وطنه. ورد شعره في ( گلشن ـ ص ٥٣٠ ) عن ( نر ١٠ ص ٤٤٠ ). وعنهما في القاموس التركي.
( ٧٧٧٦ : ديوان نظمى بهبهاني أو شعره ) قال في ( نر ٩ ـ ص ٢٨٧ ) جاء إلى اصفهان ثم هاجر إلى شيراز وسكن بعض مدارسها متلمذا، ثم اورد شعره. وكذا في ( خوشگو ).