ثُمَّ ضَعْ خَدَّكَ اَلْأَيْسَرَ عَلَى اَلْأَرْضِ وَ قُلْ: اِرْحَمْ مَنْ أَسَاءَ وَ اِقْتَرَفَ، وَ اِسْتَكَانَ وَ اِعْتَرَفَ.
ثُمَّ تَعُودُ إِلَى اَلسُّجُودِ وَ تَقُولُ: إِنْ كُنْتُ بِئْسَ اَلْعَبْدِ فَأَنْتَ نِعْمَ اَلرَّبُّ. وَ تَقُولُ: اَلْعَفْوَ اَلْعَفْوَ (مِائَةَ مَرَّةٍ) ١.
١) رواها المفيد في مزاره:١١٨(مخطوط) ، و الشهيد الاول في مزاره:٢٦٧، و ابن المشهدي في مزاره:١٨٣، و نقلها المجلسي في بحار الأنوار ١٠٠:٤٤٨/٢٥.