بِتَيْهاءَ قَفْرٍ وَالْمَطِيُّ كَأنَّها |
|
قَطَا الحَزْن قَدْ كانَتْ فراخاً بُيُوضُها (١) |
ويكون فيها ضمير الشأن ، نحو :
إذا مِتُّ كانَ الناسُ صِنْفانِ شامِتٌ |
|
|
||
|
وآخَرُ مُثْنٍ بِالَّذِي كُنْتُ أصْنَعُ (٢) |
|
||
____________________________
(١) در بيابان سرگردان و بى آب و گياه و شتر را هوار گويا آن شتر كبوترانى هستند در زمين سخت كه تخمهاى آنها جوجه گرديده باشد ، و شاهد در كانت است كه به جاى صارت بكار رفته است ، جامع الشواهد.
(٢) هو من ابيات
لعجير بن عبد الله بن همام السلولي. قوله : «متّ» متكلّم من الموت خلاف الحياة ، وصنفان ، تثنية صنف وهو بالكسر ، القسم من الشيء ، والشامت بالشين
المعجمة والمثنّاة ، فاعل من الشماتة ، وهو فرح العدو ببلية الشخص ، ومثن بالمثلثة والنون
، اسم فاعل من اثناه ، أي وصفه بمدح واصنع ، متكلم من الصنع بمعنى العمل. يعنى هرگاه