الصفحه ٤٩ : الممهّد
لعلم الكلام ، القائم بالقسط لاقامة البراهين لاهتداء الانام ؛ الرّاوى عن
الامامين أبى الحسن عليّ بن
الصفحه ٦٣ : الامام
الرّضا ؛ راجع فهرست الطّوسىّ المطبوع فى النجف المصحّح بتصحيح السّيّد محمد صادق
بحر العلوم ص ١٢٤
الصفحه ٦٠ : الظَّالِمِينَ ) ، فأبطلت هذه
الآية إمامة كلّ ظالم الى يوم القيامة وصارت فى الصّفوة ، ثمّ أكرمه الله تعالى
بأن
الصفحه ٢ :
وتأليفات دينى
بسيارى دارد. ١ ـ اثبات الرّجعة. ٢ ـ أربع مسائل فى
الامامة. ٣ ـ الاستطاعة
الصفحه ٤ :
اسماعيل بن بزيع ،
ومحمّد بن الحسن الواسطى ، ومحمّد بن سنان ، واسماعيل ابن سهل ، واز پدر خود شاذان
الصفحه ٧ : بن شاذان بن
خليل أبو محمّد الأزدىّ النّيشابورىّ نجاشى عليه الرّحمة مى گويد : پدرش از اصحاب يونس بود
الصفحه ١٠ : ) :
« حكاية ـ شجاعت
أزد ومحبّت ايشان با أهل بيت ـ عليهمالسلام ـ به مرتبه اى بود كه چون سر امام حسين (ع) را
الصفحه ٣٠ : القطع عن الامام الجواد (ع) فنقول :
رواية الفضل بن شاذان عن
الرّضا عليهالسلام :
فليعلم أنّ رواية
الصفحه ٤٠ :
المرتضى حكى عن الشّيخ المفيد (ره) أنّه قال : سئل أبو محمّد الفضل ابن شاذان
النّيشابورىّ (ره) فقيل له : ما
الصفحه ٤٨ : الدّولة محمّد حسن خان فى مطلع الشّمس :
( ج ٣ ؛ ص
١٠٦ و ١٠٧ )
« امّا مقبره فضل بن
شاذان طاب ثراه كه
الصفحه ٥٣ : للمتكلّم الجليل أبى جعفر محمّد بن جرير بن رستم الطّبرى الشّيعيّ
الامامىّ كأنّه مأخوذ من كتاب الايضاح للفضل
الصفحه ٦٩ : ، فبعد التّدبّر تبيّنت أنّى رأيته وقرأته فى كتاب الاصول
الأصيلة للمحدّث الجليل المولى محمّد محسن الفيض
الصفحه ٧١ : بيشترش را
مكرّرا مطالعه كردم انصافا كتاب ذى قيمتى است چه آنكه أصحابنا الاماميّة ـ رضوان
الله عليهم ـ در
الصفحه ٨٣ :
والامام الخطيب فى
جامع السّلطان محمّد الفاتح بقسطنطنيّة والمتوفّى بها سنة ٩٥٦ فى كتابه المعروف
الصفحه ٥ : بر آنكه حضرت
رسالت آن امام مبين را قاضى يمن وامير جيوش آن محالّ وولىّ اموال گردانيد واو را
امر فرمود