فكرت را از درياى حيرت اما بعد بر ورق گزارش چنين نگارش مى نمايد ] طبع مكررا أولها في ١٢٧٧ على الحجر بطهران نسخه الخطية شايعة ، أقدم ما اطلعت في ( الرضوية : ٢٢٨ ) تاريخ كتابته ١٠٦٢ و ( المجلس : ٢٠٨٠ ) تاريخه ١٠٦٣ و ( فرهاد معتمد : ٧٥ ) ٢١ ذي حجة ١٠٧٠ و ( ملي : ١٧ ) بخط نذر علي التبريزي في شعبان ١٠٧٠ و ( المهدوي : ١٢٦ ) شوال ١٠٧١ وغيرها.
( ٢٥٩ : گوهر مراد ) في الأدعية المأثورة عن الأئمة الأمجاد للمولى كاظم بن إبراهيم التفريشي ، نقل عنه مناجات [ آه وا نفساه ] في آخر مجموعته في الأوراد والأذكار المكتوبة في ١١٧٠ ومر الأوراد في ( ٢ : ٤٧٥ ).
( ٢٦٠ : گوهر المعاجين في الطب ) فارسي كبير ، للميرزا علي ناصح المعروف بقربان علي بن محمد الطبيب السمناني النجفي ، المتوفى بها ١٣٦٣ يوجد عند الشيخ قاسم محيي الدين ، فرغ منه في ١٣٤٦ وفي أوله فهرسه وهو في ١٢٨٢ ص.
( ٢٦١ : گوهر مقصود في الوفاء بالعهود ) للمولى حبيب الله بن علي مدد الكاشاني ، المتوفى ١٣٤٠ ، في فضائل الوفاء في ٢٢ فصل ، وفي خاتمتها فهرس مؤلفاته ووصيته ، فرغ من تأليفها ١٣٣٣ وطبع بكاشان في ١٣٢٥ ش.
( ٢٦٢ : گوهر منثور في تذكره علماء زنگى پور ) للمولوي السيد محمد لطيف زنگي پوري المعاصر ، أشار إليه في مقدمه تذكره بى بها.
( ٢٦٣ : گوهر منظوم ) لمحمد علي الهندي الصوفي ، المتوفى ١٢٥٣ المذكور في ( ٩ : ١١٧٣ ) وهو في اللغة الفارسية كما مر.
( ٢٦٤ : گوهر منظوم ) فارسي في المنطق ، لمحمد علي خان صاحب المتخلص بـ ( أنجم ) طبع بالهند.
( گوهر نامه ) لمحمد بن منصور الدشتكي ، كما في بعض المواضع مر بعنوان جواهر نامه ٥ : ٢٨٣.
( ٢٦٥ : گوهر نامه ) من مثنويات كمال الدين أبي العطاء محمود بن علي الكرماني المولود في ٢٠ ذي حجة ٦٨٩ والمتوفى حدود ٧٥٣ ، المذكور في ( ٩ : ٣٠٤ )