وخَسارا : وُضِع فيها ، أو غُبن. وأخسَرته أنا فيها. وأخسَر الميزانَ : نقص الوزنَ. وخسّر الشيءَ : نقصه.
الخَسف : خسَف الشيءُ يخسِف خَسفا وخُسوفا : نقص. و ـ المكانُ : ذهب فى الأرض.
التخوّف : تخوّف الشيء تنقّصه ، قال تعالى : (أَوْ يَأْخُذَهُمْ عَلى تَخَوُّفٍ).
التخوّن : خوّنَ الشيء ومنه وتخوّنه : نقَصه. وتخوّن حقّي : نقصه شيئا فشيئا.
الأَلت : ألَت الشيء يألِته ألتا وآلته إيلاتا أو إلاتا وألأته إلئاتا : نقصه. ويقال ألَته حقه. تكون آلته بوزن أفعله فمصدره إيلات ، أو بوزن فاعله فمصدره إلات كقتال.
الوَلت : النقصان ، ولَته حقه يلِته وَلتا ، وأولَته : نقصه.
الضَّيز : النُّقصان. ضازه حقه يضيزه ضَيزَا. نقصه ، وضاز : جار ، ومنه (تِلْكَ إِذاً قِسْمَةٌ ضِيزى).
الضَّوز : ضازه يضُوزه ضَوزا : نقَصه.
الضأز : ضأَز فلانا حقه يضأزه ضأزا : بَخسه ونقصه ، ومنه قِسمة ضَأزَى ، ويثلث الضاد لغة فى ضِيزى ، أى ناقصة.
الوِتر : وتَره ماله يتِره وِترا : نقَصه إياه. وفى التنزيل : (وَلَنْ يَتِرَكُمْ أَعْمالَكُمْ).
امتحان الشيء
الامتحان : محَن الشيء يَمحنه مَحنا وامتحنه : اختبره وابتلاه والمِحنة : البلاء والشدة.
الاختبار : خبَر الشيء يخبُره خَبرا وخُبرة (مثلثة الخاء فيهما) ومَخبَرة : بلاه وامتحنه. و ـ علم خبره على حقيقته. والخِبرة : اسم منه.
الابتلاء : بلاه الله بخير أو شرّ يبلوه بَلوا وبَلاء وأبلاه وابتلاه : امتحنه واختبره. والبَلاء : الحادث ينزل بالمرء ليختبره. والبَلوَى والبَليّة : المصيبة.
التمحيص : محّص فلانا : ابتلاه واختبره. ومحصه الشيء كمنعه : خلّصه من عيوبه.
الفِتنة : فتَنه يفتِنه فَتنا وفتُونا : صهره فى النار ليختبره. ومنه الفِتنة وهى المِحنة والابتلاء. الجمع : فِتنٌ.
تمييز الأشياء وفرزها
التمييز : ماز الشيءَ يميزه مَيزا ومِيزة وأمازه وميّزه : فصل بعضه عن بعض وفرَزه