(ع) با وليد ، وفي الحال آن حضرت ، وليد را بكشت واول كسى كه خون كافرى بمبارزت ريخته آن حضرت است ، وحمزه شيبه را بكشت وميان عبيده وعتبة زخم مختلف شد وآن حضرت با حمزه به مدد عبيده رفتند وعتبة را بكشتند ، وارباب تواريخ ذكر كرده اند كه در آن روز هفتاد كس از كافران قريش كشته شدند ثلثي از ايشان آن است كه آن حضرت به مبارزت ايشان را كشته وبا آنچه به شركت كشته نصفى مى شود وبه قوت نصرت الهى وشمشير آن حضرت فتح شد.

الفالق بفتح [بفرق] كبش الكتيبة يوم احد بسيفه الرصين

آن حضرت شكافنده است مر فرق غوچ لشكر را در روز احد به شمشير محكم خود.

واين اشارت است به جنگ آن حضرت در روز احد. روايت كرده اند كه : در غزاى احد چون لشكر كافران متوجه مدينه شدند ، روز جمعه كه ديگر روز لشكر به احد رسيدند ، آن حضرت خطبه فرمود ودر اثناى خطبه مردم را ترغيب كرد بر جهاد وفرمود : در واقعه ديدم كه غوچ را از لشكر كافران فرق بشكافتندى ودر شمشير من شكستى پيدا شدى وزرهى پوشيده بودم ومحكم بود. اصحاب گفتند : يا رسول الله چه تعبير فرمودى؟ فرمود : كه غوچ لشكر پهلوان وبزرگى از دشمن باشد كه كشته شود وقصد شكست شمشير ، كشته شدن يكى از اهل بيت وزره محكم مدينه باشد كه ايشان بر آن دست نيابند. روز ديگر كه لشكرها برابر يكديگر رسيدند طلحة بن ابى طلحه از بنى عبد الدار كه علم مشركان در دست او بود ، او را قوچ لشكر لقب بود ، از بسيارى پهلوانى وقوتي كه داشت از لشكر بيرون آمد ومبارز طلب نمود. امير المؤمنين على (ع) بيرون فرمود وبا او مبارزت فرمود وشمشير فرق او را بشكافت ، مسلمانان همه تكبير گفتند وتعبير خواب حضرت پيغمبر صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ظاهر شد وايشان به هزيمت رفتند ونصرت