الصفحه ٨٠١ : ومتصرف اعتقاد ميكنيد آن فاعل ومتصرف منم يا مضاف محذوف است اي انا مقلب
الدهر چنانچه آخر حديث بر ان دلالت
الصفحه ٨٠٨ : بحر وافر وكامل محتوي است باين طريق كه مفاعلتن را سه يا چهار بار بر خط دائره
بنويسند پس اگر از مفا آغاز
الصفحه ٨٣٦ : اصطلاحين است.
(١) نزد بلغاء آنست
كه لفظ مشترك مشتمل بر دو معنى تام باشد وآن معني هر دو يا حقيقي باشند يا
الصفحه ٨٤١ : بالفتح والسكون ، كما قال ابن الأثير ، فلامه واو. ولذا قيل في النسبة
ربوي ويكتب بالألف كالعصا واليا
الصفحه ٨٥٥ : مدّ ولين يكون قبل الروي ولا شيء بينهما. ويجوز في الرّدف دخول الواو على
الياء والياء على الواو ، ولا
الصفحه ٨٥٧ : كالمرآة. ومثال آخر ترجمته
:
يا لطيف الروح
الذي في كلّ وقت
نظر (العاشق)
إلى المرآة
الصفحه ٨٩٥ : است كه حقيقت ادراك نيست
نه عدم صحت اعتبار آن بتعبير يا بى تعبير زيرا چه بر صحت رؤياي صالحه وحقيقت
الصفحه ٨٩٩ : عرف قافيه گويند يا آنچه به
منزله آن حرف باشد في الواقع يا آنچه شاعر بتكلف به منزله آن سازد مثال قسم
الصفحه ٩٤٠ : الصّدّيقة ، فأخذ يدعو ويتضرّع ، ثم
قال : يا عائشة : هل تعلمين بأنّ الله قد أجابني عما سألته : لقد نزل شخصان
الصفحه ٩٩٣ :
بِيَمِينِكَ
يا مُوسى) (١) فإنّ القصد الإيناس لموسى عليهالسلام أو إظهار المعجزة التي لم يكن موسى
الصفحه ١٠١٣ : .
(٣) وفي كنز اللغات
شرط به چيزى وابستن قول يا فعل وآنچه به او وابسته باشد حصول قول يا فعل انتهى.
(٤) كلمة
الصفحه ١٠٢٧ : علم
ويا شمول مشيت يا اطلاق ارادت برابر مى كنند چنانكه نسائي وابن ماجه روايت كرده
اند كه شخصى آن حضرت
الصفحه ٦٣٠ : فإنه لا يضاف إلاّ إليه تعالى ،
فيقال فيه : قال الله تعالى ، وفيها : قال رسول الله
الصفحه ٦٣٧ :
ليس اختياريا بخلاف المراودة. وتارة يدلّ عليه التصريح به في موضع آخر وهو أقواها
نحو (رَسُولٌ مِنَ اللهِ
الصفحه ٨٦٣ : ، ٢ / ١٣٥٧.
(٥) [غير] (+ م).
(٦) هو ثوبان بن
يجدد ، أبو عبد الله ، مولى رسول الله صلىاللهعليهوسلم