الصفحه ٣ : يوم
الحشر في شرح الباب الحادي عشر / ١٦)
ما لا نهاية له.
(مفتاح الباب / ١١٩)
الباقي المطلق
هو الّذي
الصفحه ٤٤ : الإنسان مارّ في أعضائه واذا قطع منه عضو تقلّص ما فيه إلى باقي ذلك
الجسم. وإذا قطع بحيث انقطع ذلك الجسم مات
الصفحه ١٧١ :
المكان الواحد. وأمّا في الثّلاثة الباقية (الكمّ والكيف والوضع) فنعني به : حفظ
النّوع الحاصل بالفعل من غير
الصفحه ٣٣٣ : من باقي الصّفات. (كشف
المراد / ٢٢٩)
الّذي ذهب إليه
أصحابنا واكثر المعتزلة هو أنّ الله تعالى قادر
الصفحه ٣٧٢ :
في علم الكلام ١
/ ٢٧٢ و ٢٧١)
نفس هوا است
زيرا كه مادام كه نفس متردّد است حيات باقى
الصفحه ٥٥ :
، القبيح.
(٢٠٣) الباقي هو
الموجود وقتين متّصلين فصاعدا. (الحدود والحقائق للمرتضى / ١٥٣)
هو الكائن بغير
الصفحه ٥٦ :
الباقي المطلق
هو الّذي لا ينتهي تقدير وجوده في الاستقبال إلى آخر ، ويعبر عنه بأنه
الصفحه ٦٠ : الكلام ١ / ١٦٥)
چون چيزى معدوم
بوده باشد پس موجود وباقى مانده ، آن حاصل شدن او را در زمان دوّم بقا
الصفحه ٦١ : . (الكلّيّات / ٨٧)
الباقي ،
الأبديّ.
(٢٢٧) البلاء المشقّة
والعناء. (شرح
المواقف / ٧)
الآلام
الصفحه ١١٦ : چيزى معدوم
بوده باشد پس موجود شود وباقى ماند ، آن حاصل شدن وجود او را در زمان اوّل حدوث
گوئيم
الصفحه ١٢٣ : إلى اخرى ، كالنّموّ والذّبول. (التّعريفات
/ ٣٧)
حركت در كم آن
است كه جسم باقى باشد ومقدار او متبدّل
الصفحه ١٤٤ : الباقية عن
المحسوس بعد
غيبته في المنام وفي اليقظة (الكلّيّات / ١٦٤)
الحسّ المشترك ،
قوّة
الصفحه ١٦٦ : الأصل ، أي المقيس عليه وإبطال بعضها
ليتعيّن الباقي للعلّيّة ، كما يقال : علّة الحدوث في البيت إمّا
الصفحه ١٦٧ : بالنّسبة إلى جانب الماضي. و «الباقي»
هو المستمرّ الوجود المصاحب لجميع الأزمنة. و «الأبديّ» هو المصاحب بجميع
الصفحه ١٩٢ : يحصل من تموّج الهواءين : قارع ومقروع إلى أن يصل إلى سطح الصّماخ وهو
غير باق بالضّرورة. (نهج المسترشدين