الصفحه ١٩٦ : موسى بود در بودنش خانه اش مسجد
وبيتوته در آن ، پس همچنين على عليهالسلام
شريك رسول خدا بود در آن
الصفحه ٢٤٦ : را كه مناسب تنگى وقت زوّار است در مقتل نوشتم كه به آن كتاب
منضم شود.
واين كلام صريح است در آن
الصفحه ٢٨٧ : الشريف]
بايد دانست كه در عظمت مظلوميت
ومهموميّت امام عصر ـ عجّل الله فرجه ـ عبارات امثال ما قاصر است كه
الصفحه ٢٠٧ :
آن مدفوع است به آنچه وارده شده در اخبار در اين مقام در اولويت على عليهالسلام از عباس به مواريث
نبوّت
الصفحه ٢٠٦ : ، ووجه شب در تشبيه على عليهالسلام به صراط ، موصل به
مطلوب بودن
الصفحه ٢٠١ : گرفته بودند در حق على عليهالسلام
، ومكشوف شد از اين كه ايمانشان اسلام بوده ؛ چنانچه خداى تعالى فرمود
الصفحه ١٨٨ :
معطوف عليه در مكّه است چنانچه اشعار مى كند به آن ما بعد همان «وجعلت له ولهم ..»
وآيه تطهير در مدينه نازل
الصفحه ١٧١ : ) : أنا
مدينة العلم ، وعليٌّ بابها.
(٢) وهمچنين در فرموده
شده آن حضرت (ختمى مآب) : من
كنت ممولاه فهذا
الصفحه ٢٠٢ :
از حقش در اين مسئله
غير على است ، پس اين همان ارتداد وانقلاب بر اعقاب است كه در آيه به آن اشاره
الصفحه ٣٦٠ : زهرا سلام الله عليها]
در خطبه حضرت زهرا [عليهاالسلام] (٤)
چنان كه در ص ١١٠ از ثامن بحار (٥)
مروى است
الصفحه ٣٠٢ : خود عيون أخبار الرضا (٣)
در «باب النصوص على الرضا بالإمامة في جملة الأئمة الاثني عشر عليهمالسلام» بعد
الصفحه ٨٠ : كه قوم در پيش
منبرش بودند : هر كس من مولاى او باشم پس اين على است مولاى او. پروردگارا! دوست
دار هر كه
الصفحه ٢٧٩ : مناقب (١)
در احوال حضرت على بن الحسين زين العابدين عليهالسلام
گفته :
روايت كرده اند كه اين كلمات از
الصفحه ٣٠٣ : از او نقل كرده وسند اين است : در اوائل عيون در مولد الرضا سند اين
طور است (٤)
: در «باب النصوص على
الصفحه ٣٤٧ : نموده است.
همين نماز را در ص ١٨٤ از مكارم الأخلاق
به اين عبارت :
صلاة الكفاية : عن أبي عبد الله