الصفحه ١٣ : وكتاب المحاكمات ورسالة
في تحقيق الكليات وشرح مطالع وشرح شمسيه.
بابويه در نامهاى ايراني پيش از اسلام
در
الصفحه ١٥ : در ٣٠٩ در بغداد كشته
شده است. در نامهء دانشوران ناصرى شرح اين مناسبات بدينگونه آمده است :» ... حسين
الصفحه ١١ : چنانكه در مورد همين أبو الحسن على كه بنام جد دوم خود بابويه
معروف بوده واو را «ابن بابويه» مى گفته اند در
الصفحه ١٦ : گردنش درشت شد. سخنان ناملايم بميان آمد ، جمعى برايشان گرد آمدند وما جرى
پرسيدند. پدرم شرح مكتوب برايشان
الصفحه ٢٣ : دوريستى روايت كرده چنانكه مؤلف امل الآمل هم در شرح
حال شمس الدين محمد بن محمد بن حيدر شعيري از فهرست شيخ
الصفحه ٧٢ : نصر ـ ومصدر آن خبر بضم وخبر بكسر مى آيد ، يعنى آزمود أو را ، مثل
اختبره
(شرح قاموس).
(٦) بعضب
الصفحه ١٧ :
نكتهء ديگرى كه باز اشكالي ميفزايد
اينست كه نوشته اند أبو الحسن عباس بن عمر بن عباس ابن محمد بن عبد
الصفحه ٢٦ :
خليفهء عباسي در ٥٩١ بهمدان ورى دست يافت وآن نواحى را گرفت وعلاء الدين تكش
خوارزمشاه بدفع أو آمد وابن
الصفحه ٢٧ : باصفهان
كرده است. كتاب ديگرى كه از تأليفات أو ميتوان سراغ كرد تاريخ رى بوده كه ابن حجر
عسقلاني در ميزان
الصفحه ٨٦ : إبراهيم ـ على بن
إبراهيم).
إبراهيم الغفارى : (عبد اللّه بن
إبراهيم).
ابن أبي عمير : ١٤. (محمّد
بن أبي
الصفحه ١٢ : محزمى متوفى در ٣٧٦ (٢)
ووى شهرتي داشته است كه درين موضع از تاريخ بغداد «ابن جغوما» ودر موضع آينده «ابن
الصفحه ١٤ : اين خاندان
ونخستين مرد معروف اين خانواده واولين كسيست كه بنام «ابن بابويه» معروف شده است.
ابن النديم
الصفحه ٢٠ :
زمان بيرون شهر رى بوده معروف وزيارتگاه است وبه «ابن بابويه» شهرت دارد. اين بقعه
از زمانهاى قديم در
الصفحه ١٨ : هنوز در قم معروفست ودر ميان شهر در جوار آستانه در قسمت شرقي قبرستان
مزاريست كه اكنون به «ابن بابويه
الصفحه ١٩ :
__________________
(١) لسان الميزان ابن
حجر چاپ حيدر آباد كن. ١٣٣ ج ٢ ص ٣٠٦.
(٢) چاپ طهران ص ٩١ و
٢١٣.
(٣) تنقيح المقال