• الفهرس
  • عدد النتائج:

شارح گويد : معلوم مى شود كه ابيات از حضرت سجّاد ـ سلام الله عليه ـ است ؛ چنان كه در مناقب وبحار صريحاً به آن حضرت نسبت دادند وكلام شيخ نيز در كشكول ، مأثور بودن آنها را مى رساند ، براى اين كه «صلوات الله عليهم» را معلوم نيست مثل شيخ در غير ائمه عليهم‌السلام اطلاق كند وشايد علّت نقل نكردن شيخ قدس‌سره آن دو بيت ديگر را اين باشد كه آن مرحوم بعضى از مطالب را كه در كشكول درج مى كرده ، آنچه محفوظش بوده ديگر به مآخذ ومدارك آنها مراجعه نمى كرده است وابيات مذكوره هم كذلك [از اين] قبيل باشند.

واين معنى را علاوه بر اين كه از ملاحظه برخى از مندرجات كشكول به دست مى آيد از بعضى از اساتيد خود كه غايت مهارت به تراجم علما واستخراج اين قبيل مطالب از مطاوى كلمات ايشان داشت ، به عنوان تصريح به آن شنيدم وهر كه بعضى مطالب مندرجه در كشكول را كه مختصر وقابل حفظ باشد با مآخذ تطبيق كند اقرب به واقع بودن آن را تصديق خواهد نمود ، والله أعلم.

وتأييد مى كند صدور آنها را از آن حضرت اين كه ابيات مذكوره قافيه ندارد ودر حكم كلمات مسجّعى است ، علاوه بر اين كه از ملاحظه بعضى از مضامين آنها از قبيل خوف وترس طولانى ودائم المحنه بودن وامثا اينها نيز كه چندان ربطى به موت اولاد ندارد ـ شايد كه عزيز آنها را براى وفات فرزند خود بسرايد ـ مى توان اين مدّعا را قبول نمود.

__________________

أقول : دو بيت را ابن شهر آشوب در المناقب (ج ٢ ، ص ٥٤) به نقل از كثير عزه ذكر كرده ، ودر ضرح نهج البلاغة ابن أبي الحديد (ج ١٥ ، ص ٢٥٦) اين پنج بيت به نقل از عبيد الله بن كثير سهمى بيان شده :

لعن الله من يسبّ علياً

وحسيناً من سوقة وإمام

أيُسَبّ المطهرون جدوداً

والكرام الآباء والأعمام

يأمن الطير والحمام ولا يأ

من آل الرسول عند المقام

طبت بيتاً وطاب أهلك أهلاً

أهل بيت النبيّ والإسلام

رحمة الله والسلام عليهم

كلّما قام قائم بسلام

وچه زيبا گفته عنبرى :

وإذا رأى في العالمين مصيبة

ضربت بآل محمّد أمثالها

بنگريد به : المناقب ج ٢ ص ٥٥.